Not too long ago I had the pleasure of watching a film called "Mary and Max", the plot of which forms around the unlikely pen-pal friendship between Mary, a girl from Australia, and Max, a forty four year old man from New York.
The film itself is brilliant in the way it portrays a number of "tough" subjects such as mental illness, bullying and isolation to name but a few, but it was a small section regarding Mary's transformation that really stuck with me.
You see, Mary has a brown birth mark on her forehead, for which she gets teased and bullied as a kid. And while she does come up with mechanisms to deal with the bullying (thanks to her pen-pal friend), she is still very self conscious about her blemish: even as a college student, when some guys (one of which she likes) start to make fun of her when she gets pooped on by a bird, she gets extremely hurt and affected. So much so, that she decides to undergo a full body makeover: new style, makeup, hair, even plastic surgery to remove her birth mark. The new Mary is naturally empowered by her new looks and even attempts to flirt with the boy she likes. But when the boy tells her she has dog poo on her shoe, she cries her eyeballs out (eyeliner adorned and all), once again, before she finally realizes that her new looks aren't really for her.
I get Mary. In fact I believe most of us, if not all, do too: we've all felt the need to change our appearance when we're turning over an emotionally heavy page. I'm all for that, and I wholeheartedly support taking those actions that will help you move on. As long as they actually help you move on, that is.
Changing your looks is now easier than ever: there's tons of readily available products out there that will transform you into the version you desire. Besides clothes, there's makeup, hair dyes, hair extensions, false eyelashes, false nails, self tanner, lip plumpers and pretty much anything else conceivable that can drastically alter your appearance - not to mention the massive amounts of celebrity photos we're all exposed to on a daily basis that make makeovers as easy as shopping from a catalogue.
But here's the downside risk of it all: apart from ending up looking like a mirror image of someone else (which may even be your end goal), there's no guarantee that this new you will be a stronger and better one and that the next remark, offensive or not, won't result in a meltdown like Mary's. I truly believe that unless these changes come from loving yourself and accepting yourself in its current state, you're probably setting yourself up for failure.
Let's be realistic here: I'm not saying one should love their flaws (especially if those are things you can improve on) or that we should all stick to what nature gave us - I wouldn't be running this blog if I did. But before embarking on a journey to look like Barbie or Kim Kardashian, because they're enviable by
I guess what I'm trying to say, is that you have the freedom to be anyone u want, but why turn into someone else (especially for the wrong reasons), when you can express your own self and your own personality? It's individuality that's lacking these days, not conformity! And wouldn't you rather be admired for who you truly are, instead of receiving compliments for becoming a totally different person? New styles and trends are always there to experiment with, and I truly believe that limits should be pushed (who wants to get stuck in a rut, anyways?), but preferably not exceeded. Otherwise the trends will end up wearing you, not the other way round.
Before I end this post, let me talk about this girl I saw yesterday on the street. She was in full rockabilly/goth attire: 50's hair, tutu skirt, 6 inch platform boots. Now, for the fairly conservative standards of my town, this girl could have come from Mars. But despite my initial surprise, I said to myself: "you go girl, you own that look 100%".
Comments are more than welcome, I'd love to hear your thoughts on this!
Δεν το έχω δει...αλλά πιστεύω ότι θα την καταλάβω την Mary!
ReplyDeleteΟλες/όλοι λίγο πολλοί ενοχλούμαστε/ντρεπόμαστε για κάποια στοιχεία της εμφάνισης μας και προσπαθούμε να τα αλλάξουμε!Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι (αν η αλλαγή είναι δραστική) θα μας αρέσει ο νέος μας εαυτός!
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ταινια. και για να κατανοησουμε συνανθρωπους μας σαν το Max...
ReplyDelete@evi: Θα συμφωνησω - σε βαζει μπαμ μεσα στο μυαλο ενος ατομου με αυτισμο/asperger!!! Καναν εκπληκτικη δουλεια πραγματικα!!!
DeleteΟ καθένας κρίνει τί είναι καλύτερο για την ψυχολογία του.Κάθε άνθρωπος που θέλει να βελτιώσει κάτι επάνω του ξέρει γιατί το κάνει.Εγώ προσωπικά έχω πρόβλημα με τα μαλλιά μου.Είναι αραιά μπροστά από 17 χρόνων.Στην αρχή με ενοχλούσε και σκεφτόμουν πώς με βλέπουν οι άλλοι.Με τον καιρό όμως άφησα όλες τις αρνητικές σκέψεις πίσω μου και είπα:αυτή είμαι και σε όποιον αρέσει.Σε πληροφορώ ότι κατάλαβα πως κανείς δε νοιαζόταν για το πως είναι τα μαλλιά μου.Αγαπώ τον εαυτό μου για αυτό που είμαι τελικά!! Φιλιά!
ReplyDeleteπολύ ωραίο άρθρο!
ReplyDeleteβασικά όλα όσα συνθέτουν τον τρόπο που διαμορφώνουμε την αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας βρίσκονται στο αν αυτοί που σε βοήθησαν να γίνεις αυτό που είσαι σε κατάλαβαν και σε αγάπησαν ή σε χλεύασαν και σε κοροίδεψαν...υποθέτω πως οι βάσεις για μια ισχυρή αυτοπεποίθηση βρίσκονται πίσω από τον ιδανικό τρόπο αγάπης αρχικά από τους γονείς και μετέπειτα από τον περίγυρο...με αγάπησα γιατί με αγαπούσαν και δεν επέτρεψα να με αμφισβητήσουν για κανένα μου χαρακτηριστικό ακόμη κι αν αυτό πολλές φορές ήταν αστειάκι μεταξύ της παρέας...αγαπώ εμένα γιατί βρέθηκαν κι άλλοι στο δρόμο μου να αγαπήσουν αυτό το εμένα μου... πολλά πολλά φιλάκια!!!
ReplyDelete@just try your best: Εχεις δικιο οτι σε πολλα πραγματα εμεις ειμαστε εκεινες που δινουμε τα δικαιωματα στους αλλους να μας σχολιασουν, ομως νομιζω πως σταθηκες και τυχερη! Σιγουρα μια πιο ισχυρη αυτοπεποιθηση δεν κλονιζεται ουτε επιτρεπει να ακουσει διαφορα, ομως στις μερες μας, παρα πολλοι παιρνουν το δικαιωμα απο μονοι τους (και ειχα αρκετα σχετικα περιστατικα περυσι που το επιβεβαιωνουν, ευτυχως σε καμια περιπτωση δεν με εριξαν, ισα ισα κιολας ηταν εναυσμα για να κανω ενα much needed clearout)! xxx
DeleteΔυστυχώς δεν την έχω δει...φαίνεται πολύ ενδιαφέρον πάντως!!!
ReplyDeleteΠολύ μου άρεσε το post σου. Δεν έχω δει την ταινία, αλλά νομίζω (ή τουλάχιστον ελπίζω) ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μέσα από την προσωπική διαδικασία ωρίμανσής τους καταφέρνουν να συνειδητοποιήσουν ότι οι ανασφάλειες μπορεί να μην εξαφανίζονται, αλλά σίγουρα ελέγχονται. Εξάλλου, αν νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, παρά τις ατέλειες και τις αλλαγές που επιθυμείς να εφαρμόσεις, κατά κάποιον μαγικό τρόπο περνάει και στους υπόλοιπους. Νομίζω ότι λέγεται προσωπικότητα ;) Α! Ανακάλυψα επίσης, μέσα από προσωπική εμπειρία και πολλές απογοητεύσεις, ότι πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται με άλλους, είναι γιατί τελικά δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους. Φιλιά ;)
ReplyDelete@Katia Audrey: Eμ ετσι ειναι, οταν φτασεις σε σημειο να ψαχνεις για ψεγαδια σε καποιον αλλο, μαλλον δε σου φταιει ο αλλος...! Και σαφως, ολα ελεγχονται, βεβαια καποιοι φτανουν εκει πιο ευκολα και αλλοι δυστυχως πιο δυσκολα (τουλαχιστον θα μου πεις, ας ελπισουμε οτι ολοι καποτε φτανουν σε αυτο το σημειο)! :) xx
Deleteέχεις δίκιο νομίζω... απλώς είναι δύσκολο στην πράξη :)
ReplyDeleteΠρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας ακριβώς όπως είναι. Ο άνθρωπος που θα μας αγαπήσει πραγματικά και βαθιά θα μας αγαπήσει ακριβώς όπως είμαστε, για αυτό που είμαστε και όχι για αυτό που θέλουν κάποιοι άλλοι να γίνουμε. Οι άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά αγαπούν το μέσα μας πρώτα!
ReplyDeleteNo one is perfect I guess that's what we clearly need to see. Loved the post hun and I have to watch the movie after your recommendation ;)
ReplyDeleteυπεροχο αρθρο μπραβο!θα ηθελα πολυ να δω τη ταινια!
ReplyDeleteI've seen that movie, I totally agree with what you wrote. I can understand someone who wants to change their looks in order to achieve being liked by someone or getting a job or fitting in etc. It's a feeling of insecurity that can stem from a lot of things (I've experienced it, in different periods of my life, still trying to improve myself like many others). A lot of us have done it at one point in our lives and I think after that experience, most of us will definitely realize that it was a mistake, changing for someone else and not for you. It was proof that you didn't love yourself enough (I agree with what Katia Audrey, said, too). In doing that we never realize that we discredit ourselves, we're disrespecting us and we're forgetting our own worth. But I wish we didn't have to go through that process in order to change our mindset.
ReplyDeleteThere is so much beauty around us, in nature, in children. Happy couples and happy families and if we can see our weaknesses and work on them more truthfully, build on our personalities (yes, easier said than done), strengthen ourselves from the inside; if we can see a person's beauty within (the intelligence, the skills a person has that make them worthy of praise), we can go after those things with much more confidence that someday we will, also, have those things that we used to envy on other people or want so bad (I think ultimately, that's where all this stems from, the need to achieve what other people have achieved, the need to acquire/buy/be/have what other people have acquired/have bought/are/have, the need to look like others.)
Like your title's post, love is the most important thing, we can do anything with love, we can create, we can be who we want to be. And I've read that loving ourselves will lead to loving those around us and offering them our gifts. The most rewarding thing we can do is be ourselves, carefully listen to our hearts, an undistorted source that never lies instead of listening to the media and others to discover what we really want in life, to find out the answer to the question "Am I beautiful? Am I worthy?" The people that love us already know the answer. :)
Denise from Corfu
(sorry for my long response! I was in the mood for analyzing)
@Denise: Oh, absolutely, it's wrong and counter-productive to induce change for the wrong reasons, but sadly most if us don't realize that until it's too late! Change should stem from us and aim at us! If for instance it comes from a place of constant comparison to others, one will probably never be happy and exchange one comparison for another later on! Not to mention that the people that we compare ourselves to often have their own challenges to deal with, and frequently they're challenges or insecurities way worse than our own! If I've learnt anything, it's that the more flashy someone is on a certain area, the more they're overcompensating for their lacks in other attributes...!
DeleteSUPER!
ReplyDeleteΌλοι λίγο ως πολύ ταυτιζόμαστε με τη Mary, σχεδόν κανείς δεν είναι 100% ικανοποιημένος με την εικόνα του, αλλά πιστεύω ότι όλα καταλήγουν στο πόση αυτοπεποίθηση έχει ο καθένας μας και πόσο βρίσκουμε τις ισορροπίες μας εσωτερικά. Δεν είμαι τέλεια και μ' αρέσει! Είναι τόσο βαρετή η τελειότητα!!!
ReplyDeleteΔεν έχω δει την ταινία δυστυχώς, αλλά φαίνεται ενδιαφέρουσα. Ευχαριστουμε για το αρθρο αυτό!
ReplyDeleteΑαα θα βάλω να δω την ταινία σύντομα!! Φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα!! Έχεις δίκιο σε όλα! Αν δεν αγαπήσουμε τον εαυτό μας όπως είναι, όσες αλλαγές και να κάνουμε στην εμφάνισή μας, πάντα θα είμαστε συναισθηματικά ευάλωτοι!
ReplyDeleteLearned this the hard way.
ReplyDelete@Alice Beerland: I know, same here. At least, the lessons we learned, they will stick for life!
Deleteυπεροχο αρθρο!!!την ταινια δε την εχω δει αλλα θα μπει σιγουρα στη λιστα με τις ταινιες που θελω να δω.οσο για την αυτοετιμιση αυτη ξεκιναει απο μεσα μας και απο μικρη ηλικια γτ η εξωτερικη μας εικοναειναι παροδικη ...δε λεω κ εγω θελω να ειμαι ομορφη και αρεστη αλλα δεμενω μονο εκει!!!love yourself first !!!!!
ReplyDeleteSo very true! You need to love yourself before you can love someone else.
ReplyDeleteΠολύ ωραία ανάρτηση.. Η αυτο-αποδοχή είναι το παν
ReplyDeleteΔε ια μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο. Πρώτα πρέπει να τακτοποίηθουμε εσωτερικά!
ReplyDeleteΗ αυτοεκτίμηση δεν έχει σχέση μόνο με την εξωτερικά μας εμφάνιση. Η αυτοκριτική για την εξωτερική εμφάνιση είναι σημαντικό πράγμα, αλλά πολύ σημαντικότερη είναι εκείνη για την πνευματική μας καλλιέργεια.
ReplyDelete@Yiota Chaliazi: Ω, σαφως, η αυτοεκτιμηση ειναι κατι πολυπαραγοντικο, δυστυχως ομως στον τομεα της εξωτερικης εμφανισης πληγεται πιο ευκολα και αμεσα απο τον περιγυρο!!!
Deleteπρέπει να είναι καταπληκτική η ταινία!! πραγματικά πιστεύω πως το τι εκπέμπουμε εξαρτάται από το τι νοιώθουμε. αν είμαστε συνειδητοποιημένοι, ευτυχισμένοι και ήρεμοι αυτό εκπέμπεται και από την εξωτερική μας εμφάνιση, όποια και αν είναι αυτή.. και το κυριότερο είναι να τα έχουμε βρει εμείς με τον εαυτό μας και μετά με όλους τους άλλους. δεν αρκεί να προσαρμοζόμαστε εμείς στις διάφορες συνθήκες για να μας αποδεχτούν οι άλλοι αν πρώτα δεν αποδεχτούμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας..
ReplyDeleteΠολύ ωραίο και ενδιαφέρον άρθρο!!
ReplyDeleteLoving ourselvs is the base for happiness but it 's not obvious, it 's a lifelong combat!
ReplyDeleteΠολύ ωραίο το άρθρο σου. Δεν έχω δει την ταινία, αλλά πιστεύω πως αν δεν αγαπήσουμε πρώτα τον εαυτό μας, δεν θα είμαστε ποτέ πραγματικά ευτυχισμένοι!!
ReplyDeleteτελειο αρθρο!δεν εχω δει την ταινια δυστυχως!
ReplyDeleteπολύ όμορφα λογια και συμβουλές!! την ταινία δεν την έχω δει,τώρα όμως θα την δω σίγουρα!
ReplyDeleteπολυ ωραιο αρθρο..θα αρχισω να ψαχνω να βρω την ταινια!!
ReplyDeleteτελικα στη σημερινη εποχη τα πραγματα γινονται ακομη πιο δυσκολα αν δεν υπαρχει εσωτερικη ισορροπια
ReplyDelete@ζωη ζωιτσα: Μεγαλη κουβεντα αυτη και δυστυχως να βρεις και καλους ανθρωπους και ισορροπημενους ειναι πλεονδυσκολοτερο απο ψυλλους στ' αχυρα..!!!
Delete